Wymagania gospodarki rynkowej sprawiają, że jest coraz mniej szans na to, żeby jedna osoba pracowała w jednym zawodzie przez całe życie, nie mówiąc już o pozostawaniu pracownikiem tej samej firmy przez całą karierę zawodową. Wzrasta poziom elastyczności rynku pracy, czy raczej wymagań co do elastyczności, jakie stawiane są pracownikom. Stąd debaty publiczne z udziałem pracodawców, związków zawodowych i decydentów, o tym jakie zmiany prawne należy wprowadzić, żeby rynek był bardziej dostosowany do wymogów gospodarki rynkowej. Przykładem jest sprawa ostatniej nowelizacji Kodeksu Pracy uelastyczniającej czas pracy. Zaproponowane rozwiązania wprowadzają dwie zasadnicze zmiany, z których pierwsza dotyczy wydłużenia okresu rozliczeniowego czasu pracy, druga z kolei reguluje zasady ruchomego czasu pracy. Okres rozliczeniowy został wydłużony do 12 miesięcy, co jest w założeniu ma ułatwić pracodawcom bardziej elastycznie gospodarowanie czasem pracy pracowników, w zależności od zapotrzebowania na pracę w poszczególnych miesiącach. Chodzi tu o sytuacje, gdy dana firma jest zmuszona przerwać lub zmniejszyć produkcję, jako rezultat kryzysów lub sezonowego spowolnienia. Wymiar czasu pracy ma być zachowany, tylko inaczej rozplanowany. Możliwe będą różne warianty czasu pracy, do ustalenia z pracownikami.
Warianty elastyczności rynku pracy
