Na wartość zawodu z punktu widzenia obecnych i potencjalnych pracowników wpływa ma wiele czynników. Najważniejszym kryterium oceny są zarobki, które bez względu na wiek i doświadczenie pracowników pełnią kluczową rolę. Jednocześnie we wszystkich grupach zawodowych i wiekowych odnotowano najmniejsze zadowolenie z wynagrodzenia, przy stosunkowo dobrym, deklarowanym prze pracowników, zadowoleniu z samorealizacji w miejscu pracy. Jednak sprowadzanie zatrudnienia tylko do czynników ekonomicznych i finansowych nie jest działaniem poprawnym. O atrakcyjności miejsca pracy decyduje także jej prestiż, który zależny jest od wpływów uwarunkowań psychologicznych i socjologicznych. Są to skomplikowane i trudne do ustalenia zależności, których efekty mogą być zaskakujące. W latach PRLu większym prestiżem cieszyła się praca nauczyciela niż robotnika wykwalifikowanego, choć ten drugi zarabiał więcej, a wysokość zarobków była kryterium decydującym o atrakcyjności zawodu. W latach po przełomie ustrojowym sytuacja na rynku pracy przeszła głębokie przeobrażenia, w wyniku której zmieniła się cała struktura zatrudnienia. Ubyło miejsc pracy w sektorze produkcyjnym, przemyśle ciężkim, całe sektory gospodarki przestały istnieć. W zamian powstały miejsca pracy w handlu i usługach, zmieniła się też hierarchia prestiżu.
Od czego zależy prestiż pracy
