Szeroko pojęte praktyki korupcyjne i nepotyzm, czyli zatrudnianie na stanowiskach członków swojej rodziny, otoczenia i znajomych są niestety od wielu lat, jeśli nie dziesięcioleci, strukturalną patologią życia publicznego w Polsce. Dotyczy to nie tylko sfery życia politycznego. Ryba psuje się od głowy i patologie, które dominują na górze niejako promieniują na podległe obszary życia. Nie jest to także typowe jedynie dla strefy styku gospodarka-państwo. Stosowanie praktyk korupcyjnych i zatrudnianie po znajomościach i ludzi z czyjegoś polecenia, nieraz pozbawionych odpowiednich na konkretne stanowiska kompetencji, rozpowszechnione jest także w sferze przedsiębiorczości średniej i małej. Wiele osób poszukujących pracy narzeka na to, że obecnie, w celu znalezienia nawet najprostszych zajęć niezbędna jest bardzo szeroka baza kontaktów osobistych, najlepiej dysponujących w danym miejscu pracy bądź sferze jak największymi wpływami. Również pracodawcy przyznają się do działania według takiego wzoru już praktycznie bez żadnych skrupułów. Wszystko to wpływa negatywnie zarówno na kondycję przedsiębiorstw, jak i na całość gospodarki, nie mówiąc już o jednostkach, które są pokrzywdzone przez takie traktowanie. Negatywnymi konsekwencjami stosowania różnych praktyk korupcyjnych są między innymi selekcja negatywna – faworyzowani są pracownicy uznawani za swoich, a nieraz niekompetentni, mobbing i nierówne traktowanie poszczególnych pracowników. W skali ogólnej konsekwencją jest zapóźnienie, brak konkurencyjności i innowacyjności gospodarki.
Nepotyzm i korupcja jako patologie przedsiębiorczości
