Według większości ekspertów zajmujących się polityką gospodarczą i polityką społeczną, najbardziej korzystne jest polityka, w której państwo dba o strategiczne gałęzie gospodarki narodowej, a jednocześnie stwarza odpowiednie warunki dla swobodnego rozwoju przedsiębiorczości i działalności gospodarczej, a także aktywnie wspiera procesy utrzymywania istniejących i tworzenia nowych miejsc pracy. Równie ważne jest wspieranie potencjalnych pracobiorców i osób, które pozostają bez pracy. Jakakolwiek polityka zapobiegania i zwalczania bezrobocia oraz wspierania tworzenia nowych miejsc pracy musi być oparta o realne i dostosowane do aktualnych warunków przesłanki. Projekty te musi cechować merytoryczne podstawy – znajomość realiów ekonomicznych, rynku pracy oraz finansów państwa. Polityka społeczna musi także uwzględniać i w odpowiedni sposób koordynować interesy wszystkich grup społecznych, których partykularne interesy gospodarcze są nierzadko sprzeczne. Pracodawców i pracobiorców, przedsiębiorców i przedstawicieli związków zawodowych i innych. Polityka, której celem głównym jest zwalczanie bezrobocia powinna oferować wszystkim uczestnikom i beneficjentom aktualną wiedzę i informacje oraz zapewniać im gwarancję dostępu do sprawdzonych, skutecznych i zapewniających i gwarantujących realizację interesów rozwiązań. Dalsze szczegółowe rozwiązania bezwzględnie powinny być dostosowane zarówno do aktualnych warunków, jak i do przewidywanych trendów w rozwoju sytuacji gospodarczej, zarówno w perspektywie krótko- jak i długoterminowej.
Metody zwalczania bezrobocia
