W krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce coraz więcej mówi się o uelastycznieniu rynku pracy. Temat wywołuje pewne kontrowersje, szczególnie ze strony związków zawodowych, które w znacznej mierze traktują takie próby jako zamach na prawa pracownicze. Tak było przy okazji ostatniej reformy prawa pracy, która wprowadzała elastyczny system czas pracy w Polsce. Jest to forma organizacji pracy, która charakteryzuje się zróżnicowanym sposobem kształtowania dziennego i tygodniowego wymiaru czasu pracy. Jednocześnie zachowany jest ustawowo ustalony okres rozliczeniowy z limitem 40-godzin pracy tygodniowo. Stosowanie elastycznych systemów czasu pracy może być związane zarówno ze specyfiką funkcjonowania przedsiębiorstwa, wymaganiami stanowiska lub też wynikać z potrzeb pracownika. W ramach elastycznego wprowadzane są takie rozwiązania jak indywidualny rozkład czasu pracy, skrócony tydzień pracy i system pracy weekendowej, przy których może być zwiększony dobowy wymiar czasu pracy oraz ruchomy, przerywany i równoważny czas pracy, a także praca w niepełnym wymiarze czasu. Szczególnym wariantem elastyczności czasu pracy jest zadaniowy system pracy, w którym nie rozlicza się pracownika w oparciu o ilość przepracowanych godzin lecz na podstawie wykonanych zadań. Jego celem nie jest zwiększenie efektywności pracy.
Elastyczny czas pracy
