W ostatnich kilku latach dał o sobie znać problem bezrobocia wśród ludzi młodych, w przedziale wiekowym od osiemnastu do trzydziestu pięciu lat; stał on się głośny zwłaszcza po przetoczeniu się przez praktycznie całą Europę protestów tzw. oburzonych. Problem ten dotyczy zatem nie tylko Polski. Wszystkie kraje rozwinięte borykają się przede wszystkim z problemem niedostosowania systemu edukacji do dynamicznych i bardzo szybko zmieniających się wymagań gospodarki i rynku pracy. Owocuje to chociażby dużą liczbą osób z szeroką wiedzą teoretyczną, która jednak nie koresponduje z praktycznym doświadczeniem zawodowym, bądź którą przekazano w szkołach i na uczelniach w niewłaściwy sposób. Ważnym, negatywnym czynnikiem jest moda na studiowanie kierunków nie dających perspektyw na znalezienie zatrudnienia. Szereg rozwiązań, które mają zapobiec i stawić czoła temu problemowi wprowadziło niewiele państw, analitycy zajmujący się problematyką rynku pracy stawiają tutaj za wzór Niemcy oraz Austrię. W krajach tych obowiązuje dualny model kształcenia zawodowego, w którym uczeń szkoły zawodowej bądź technikum jednocześnie uczy się teoretycznych podstaw zawodu, jak i odbywa odpłatną praktykę zawodową bądź staż u pracodawcy, co pomaga mu wdrożyć wiedzę nabytą w szkole w potencjalnej, przyszłej pracy. W modelu austriackim wprowadzono dodatkowo gwarancję pracy dla absolwentów szkół zawodowych. Zdaniem części ekspertów, minusem tego rozwiązania jest konieczność bardzo wczesnego sprofilowania zawodowego oraz podjęcia przez uczniów decyzji, które mogą się okazać wiążące przez całe życie.
Problem bezrobocia wśród ludzi młodych
