W ostatnich latach zmiany na europejskim i wewnętrznym rynku pracy doprowadziły do pojawienia się koncepcji zadaniowego trybu pracy. Coraz bardziej dopuszczalna jest elastyczność w miejscach zatrudnienia, co jest między innymi spowodowane zastosowaniem urządzeń teleinformatycznych, czy zwiększeniem się liczby prac w sektorze usług czy większą mobilnością zawodową. Przesiadywanie w pracy w stałych godzinach, często sprowadzające się do pozorowania pracy, jest rodzajem aktywności z innej, przeszłej epoki. Do pracodawców dotarło, że najważniejsza jest wydajność pracowników, efekty finalne wykonywanych pracy i właśnie z tego powinni być rozliczani. Zadaniowy czas pracy jest korzystny zarówno dla pracodawcy jak i pracownika. Pracownik ma większą swobodę w realizacji powierzonych mu zadań, sam dysponuje czasem poświęcanym na pracę. Szef nie musi bezpośrednio go kontrolować, prowadzić ewidencji czasu pracy. Nie zmienia to faktu, że zadania robocze powinny być ustalone tak, żeby pracownik mógł je wykonać w ramach norm czasu pracy określonych na 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy. Trzeba też odróżnić zadaniowy tryb pracy od choćby pracy na akord, której celem jest podniesienie efektywności. W tym przypadku zamiarem jest zwiększenie elastyczności zatrudnienia.
Praca w trybie zadaniowym
