Rynek pracy oferuje także profesje, które są płatne wysoko ponad średnią krajową, a które nie są popularne wśród potencjalnych pracobiorców. Po pierwsze dlatego, że są niezwykle uciążliwe czy wręcz niebezpieczne dla życia i zdrowia, po drugie dlatego, że rynek pracy, to znaczy ani prywatne, ani też publiczne podmioty zajmujące się świadczeniem usług pośrednictwa pracy, nie udzielają wystarczających informacji na ten temat. Po trzecie, warunkiem niezbędnym do ich wykonywania jest posiadanie pewnych bardzo konkretnych predyspozycji osobowościowych, między innymi bardzo dużej odpowiedzialności i bardzo wysokiej motywacji oraz wytrzymałości na kryzysowe sytuacje. W czasie, gdy obowiązkiem absolwenta szkoły średniej było odbycie zasadniczej służby wojskowej, część osób, które ją odbyła zostawało w Wojsku Polskim na dalszą służbę, która nie tylko gwarantowała relatywnie wysoki zarobek na miejscu, ale także oferowała możliwość wyjazdu na misje zagraniczne, chociażby do krajów byłej Jugosławii i na Wzgórza Golan na pograniczu Izraela i Syrii (w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych), a po roku 2001 – do ogarniętych tak zwaną wojną z terrorem Iraku i Afganistanu. Niższe zarobki, rekompensowane jednak przez stabilność zawodową daje praca w policji i innych organach porządkowych oraz służbach specjalnych, ta praca wymaga jednak żelaznego charakteru. Zupełnie odległy od tak zwanej mundurówki jest praca związana z opieką nad osobami starszymi. Ze względu na starzenie się społeczeństw zachodu, popyt w tej branży będzie wzrastać. I chociaż nie jest to praca bezpośrednio zagrażająca życiu i zdrowiu, wymaga ona równie silnego charakteru jak służba w wojsku czy policji.
Niszowe, rzadkie i dobrze płatne zawody
